Sýrland: Palmyra

Ég endurtek, ritskoðun internetsins hér í landi bannar facebook og upphlöðun á myndum. Þess vegna koma engar myndir fyrr en við komum til hinnar frjálslyndari Jórdaníu eftir tvo til þrjá daga.

Dagar 16 - 17: Palmyra var án efa flottasti staður Sýrlands til þessa. Lengst inni í landinu með eyðimerkurvíðáttur til allra átta. Hérna leynist vatnsuppspretta undir sandinum og lítill pálmatrjáaskógur. Svona akkúrat eins og maður hugsar sér oasis. Palmyra er forn borg sem blómstraði fyrir tíma rómarveldis og nokkuð eftir hnignun þess. Þessar rústir slá Efesus (sem við sáum í Tyrklandi) alveg út af borðinu. Þótt lítill túristabær hafi byggst hér spölkorn frá rústunum virðast þær að miklu leyti ósnortnar og spanna ótrúlega víðáttumikið svæði. Grafhýsi, súlur, bogar, hringleikahús, allt sem Indiana Jones myndi fíla (nema ekki mikið af neðanjarðargildrum).

Við byrjuðum daginn á stuttum túr um rústirnar og fórum síðan í smá sund til að kæla okkur niður. Það er virkilega heitt hérna og betra að halda sig inni yfir hádaginn. Síðan gengum við ein um eyðimörkina og skoðuðum fornar grafir, bæði ofan og neðanjarðar. Sumar voru lokaðar en hægt var að þrönva sér inn með smá klifri eða að skríða gegnum holur. Við fundum meira að segja mannabein á einum stað! Það er þetta sem ég er að tala um þegar ég segi ósnortið. Vissulega hafa fornleifafræðingar kembt svæðið og skrásett allt markvert en andinn yfir rústunum er eins og verk þeirra sé ekki fullklárað. Það eru einungis 10 ár síðan síðasta grafhvelfingin fannst og það eru ábyggilega miklu fleiri. Úthoggnar steinkistur sem maður myndi aðeins búast við að finna á safni liggja á víðavangi hálfgrafnar ofan í sandinn. Eftir grafaskoðunina gegnum við aftur gegnum rústir aðalborgarinnar. Rústirnar eru mjög heillegar og vil ég hér með færa Akrapólis niður um eitt sæti á listanum "Tilkomumestu fornminjarnar".  Tveir strákar á kameldýrum buðu okkur far heim (gegn greiðslu auðvitað ;-) ) og við riðum kameldýrum alla leið heim á hótel gegnum rústirnar og pálmatrjáaþykknið. Mér líður alltaf meira og meira eins og Tinna og vísa ég hér með enn og aftur í Krabbann með gylltu klærnar. Við horfðum á Portúgal - Þýskaland með hópnum okkar og einum Íslending sem við komum auga á. Já, Íslending! Hann er ljóshærður, á alveg eins bol og ég og heitir Kári. Ekki grín. (og ég er ekki að tala um spegilmyndina mína). Hann er að koma frá Egyptalandi og er á leið til Íran.

Biðjum að heilsa öllum heima. Fimm stiga hiti er svosem alltílagi :) Flottar myndir koma eftir nokkra daga. Nú erum við að fara að skoða höfuðborgina, Damaskus.

Athugasemdir

[Sigríður Gunnarsdóttir/Helgi Gunnarsson (IP-tala skráð) 22.6.2008 kl. 16:36]

Sæl börnin okkar

Gott að heyra frá ykkur og fá fréttir og myndir. Þetta er án efa frábært ferðalag og mikil upplifun. Við vorum í sumarfríi fyrir austan og höfðum það bara mjög gott.  Ég heyri að gamli góði Tinni er að koma sterkur inn, það situr þá allaveganna eitthvað eftir úr uppeldinu. Það sem var horft á Tinna, Tobba og Veinólínu og alla hina.  Bíðum eftir að fá að sjá myndir.

Kveðjur 

Mammmmmmmmmmmmmmma 

[Lára (IP-tala skráð) 23.6.2008 kl. 16:26]

Vá hvað þetta hljómar mikið ævintýri hjá ykkur. Ótrúlegt að þetta sé svona mikið eins og í bíómyndum. Vonandi skemmtið þið ykkur vel og lendið ekki í neinum vandræðum. Fyndið að hafa hitt annan Kára ;)

kveðja, Lára frænka